Zbudowany w 1586 r. Na istniejącym kościele z XIV wieku poświęconym toskańskiemu św. S. Zicie z przyległym szpitalem, który około XV wieku stał się klasztorem dominikanów. Obok małego XIV-wiecznego kościoła wzniesiono drugi kościół w 1458 r .; oba zostały zburzone do budowy obecnego dużego budynku kościelnego, rozpoczętego w 1586 r.

Nowy kościół, zbudowany na podstawie projektu Giuseppe Giacalone w uroczystych formach późnego renesansu, został otwarty w 1603 r. Po drugiej wojnie światowej , budynek przeszedł znaczną rozbiórkę, znacznie zmieniając jego strukturę. W tym czasie kościół został przystosowany do innych celów, w tym do przechowywania artykułów spożywczych i sali sądowej. Ponownie otwarty po wojnie i poświęcony św. Mamiliano, pozostaje duża nawa główna i duży transept, za którym znajduje się pięć kaplic, w tym centralna kaplica z głębokim chórem.

Na szczęście wspaniałe freski i ciekawe dzieła sztuki stworzone przez wybitnych artystów, takich jak: Antonio Grano, Antonello Gagini, Filippo Paladini itp. zostały zachowane. Szczególnie interesująca jest kaplica Marii Santi Del Rosario, wspaniały przykład dekoracji w mieszanych marmurach. Kaplica, której definicja trwała od 1696 do 1722 roku, jest całkowicie pokryta marmurowymi panelami wyrzeźbionymi w wklęsłodruku, w których znajduje się dziesięć Tajemnic Różańca, wyrzeźbionych przez Gioacchino Vitagliano; wyjątkowym wykonaniem jest fronton ołtarza, z inkrustacjami kamieni półszlachetnych i podłogą, składającą się z nagrobków nagrobnych o różnym działaniu.