Rozmieszczony między 1850 a 1853 r. Przez Giovana Battistę Filippo Basile, który w drugiej połowie XIX wieku podążał wzorcem, a raczej nie tworzył mierzonej i geometrycznej przestrzeni (tzw. „Włoski ogród”), ale podążając za formami oraz naturalna morfologia ziemi, nadając jej bardziej naturalne powietrze, tworząc „angielski ogród” (stąd nazwa Giardino Inglese).

Aby uczynić atmosferę jeszcze bardziej sugestywną, wprowadzono rośliny z całego świata, aby środowisko było bardziej egzotyczne, zawsze zgodnie z nakazami mody w tym okresie. Wolne aleje i kręte ścieżki wiją się przez siedem wzgórz i wąwozów, częściowo istniejących i częściowo specjalnie przygotowanych, obszary porośnięte lasem, ogrodami i żywopłotami o krzywoliniowych konturach.

Wewnątrz willi znajdują się marmurowe popiersia, rzeźby z brązu i pomnik wojenny, dzieła najlepszych sycylijskich rzeźbiarzy z końca XIX i początku XX wieku. Wśród nich jest grupa „Fratelli” w centralnym jeziorze autorstwa Mario Rutelli. W centralnej części znajduje się zamek Saracen, neoromański pawilon, w którym znajduje się grupa braci Canaris, zaprojektowana przez Benedetto Civiletti z 1876 roku.