Muzeum Nauk Rolniczych i Technologii zostało zorganizowane w latach 1992–1996, wykorzystując znaleziska z końca XIX wieku i pierwszej połowy tego wieku, które można było odzyskać z ruin wspaniałego Gabinetto di Agraria, posag Instytutu.

Pod kierunkiem prof. A. Casabona, studenci, którzy eksperymentując z coraz większym zainteresowaniem „grą” „wykopywania”, „odbudowy” i „konserwatywnej restauracji” przywrócili godność historycznemu świadectwu przeznaczonemu do degradacji i zwrócili to dziedzictwo społeczności szkolnej miasto. „Odrestaurowany” materiał ma duże znaczenie historyczne i kulturowe i jest świadectwem ewolucji technologii rolniczych.

To w rzeczywistości: modele dydaktyczne (niektóre zostały nagrodzone na światowej wystawie w Melbourne w 1880 r.); maszyny operacyjne i przemysłowe; zbiory nasion i owoców; różne esencje drewniane w skrawanych pniach; zielniki, starożytne teksty rolnicze i mapy ilustracyjne; kasety entomologiczne i dydaktyczne - ilustrujące niektóre procesy produkcji rolnej i przemysłowej; starożytne plastikowe modele dydaktyczne ziemi, wzgórz, gór i równin, roślin zielnych z różnymi rodzajami rolnictwa.