Palazzo Alliata di Pietratagliata

Via Bandiera 14. (Otwórz mapę)
(75)

Opis

Pałac Alliata w Pietratagliata to zabytkowy budynek w Palermo położony w dzielnicy Castellammare. Został zbudowany przez rodzinę Termine w XV wieku, który sprzedał pałac książętom Marassi z Pietratagliata w 1748 roku. W 1808 roku Maria Cirilla Marassi odziedziczyła pałac, a następnie poślubiła Luigiego Alliatę z książąt Villafranca, należących do jednej z najbardziej reprezentatywnych sycylijskich rodzin wiek, który uzyskuje tytuł księcia; z tego ostatniego schodzi Signoretta Alliata di Pietratagliata, obecny właściciel wraz z mężem Biagio Licata di Baucina, spadkobiercą Termine.

Założona prawdopodobnie w 1473 roku przez Antonio Termine'a barona z Birrebaida, zachowuje elementy gotycko-katalońskie w oryginalnej wieży z XV wieku. W pałacu występują jednak różne style, od późnego gotyku po rokoko, aż do osiągnięcia neoklasycyzmu i neogotyku. Z czasem nastąpiło kilka interwencji: w XVIII wieku przeprowadzono pierwszą renowację i rozbudowę; później przeprowadzono dekoracyjne interwencje w stylu rokoko, a na sufitach powstawały freski.

Na początku XX wieku, począwszy od 1908 r. (ale materializując się między 1924 a 1930 r.), rozpoczęły się interwencje mające na celu przywrócenie piętnastowiecznego oblicza starożytnego mieszkania, obejmujące środowisko wewnętrzne i zewnętrzne, dając ten neo-średniowieczny dotyk, który wciąż można zobaczyć dzisiaj, zaprojektowany przez architekta Francesco Paolo Palazzotto (Palermo 1849-1915), który śledził prace aż do śmierci.

Zainteresowanie oryginalnymi oknami ze szprosami tylko w łukach brwiowych, takich jak portal, sale na szlachetnej podłodze z freskami Vito d'Anna i recepcjami. Należą do nich Sala del Quattocento rekonfigurowany w stylu neogotyckim między pierwszą ćwierćwieczem a połową XX wieku na podstawie projektów architekta Francesco Paolo Palazzotto (Palermo 1849-1915), autora willi Alliata di Pietratagliata. Wśród innych ważnych architektów, którzy wykonali prace w budynku, możemy wymienić Ernesto Basile i Francesco Valenti, tego ostatniego dyrektora prac konserwatorskich na fasadzie. Największa